گزیده ای از بیانات
اگر می خواهید امام زمان(عج) را بشناسید باید احادیث و سخنان امامان معصوم(ع) در خصوص حضرت مهدی(عج) را بررسی کنیم.
باید به بیان حضرات نگاه کنید. امام حسن(ع) میفرمایند: هر زمان که اسم امام زمان(ع) می آمد، پدرم علی بن ابیطالب(ع) پشت سرهم و مکررا به سینه می کوبیدند و حضرت بلند آه می کشیدند و این جمله را می فرمودند: آه خدایا! چه شوقی دارم برای زیارت فرزندم مهدی(ع).
وظیفه ای که ما نسبت به امامان معصوم(ع) نسبت به امام زمانمان داریم تنها یک کلمه است و آن " انتظار " است. انتظار چه کلمه ای است؟ در کتاب شریف کافی آمده است که شخصی آمد نزد امام باقر(ع) و عرض کرد: من راهم دور است و به این راحتی نمی توانم به محضر شما مشرف شوم و شما را زیارت کنم. حالا که بعد از مدتها خدمتتان رسیدم سوالی دارم؛ آقا جان عملی را یاد بدهید که کل دین در این عمل خلاصه شده باشد و وقتی این عمل را داشتم همه دین و مذهب تشیع را داشته باشم. عملی را به من یاد بدهید که بتوانم به وسیله آن مخالفین شیعه را جذب دینم کنم، عملی که خودتان به آن عقیده دارید.
امام باقر(ع) می فرمایند:
1) شهادت بده به وحدانیت خدا
2) محبت به علی بن ابیطالب(ع) و فرزندان ایشان
3) برائت بجوی از دشمنان امیرالمومنین(ع) و فرزندان ایشان
4) انتظار حضرت قائم(ع)
در این موارد در واقع امام باقر(ع) دین خدا را معرفی کردند.
این انتظار چه مقامی است که امام باقر(ع) می فرماید یکی از ارکان دین اسلام و یکی از شاخه های اعتقاد من پسر فاطمه(س) منتظر بودن برای صاحب الزمان(ع) است؟
ما باید وجودمان در زمان غیبت فقط برای امام زمانمان باشد . همه ما بلدیم و تا به حال بارها گفته ایم: "یا لیتنا کنا معک و نفوز فوزا عظیما " خب ما باید این را عملی کنیم.
کاری که شهدای کربلا برای امام حسین(ع) انجام دادند از مصادیق انتظار است. اگر بخواهیم برای عمل حبیب بن مظاهر اسم بگذاریم باید اسمش را انتظار بگذاریم.
انتظار یعنی تمام وجودم را میدهم برای امامم و دیگر منی وجود ندارد و تمام رفتار و کردار من محوریتش می شود امام زمان(عج)
