گریه برای سید الشهداء (ع) بالاتر از قربانی کردن فرزند است

عشق جناب مسلم ع به حضرت سید الشهداء (ع)

در عزاداری برای سید الشهداء ع افراط معنا ندارد

حضرت آیت الله العظمی وحیدخراسانی:  عزاداری بر سیدالشهدا علیه السلام افراط معنا ندارد 

مردم را به عظمت عاشورا آشنا کنید. سید الشهدا را آنچنان که در بیان رسول خدا هست، به مردم معرفی کنید، تا یک عده عوام نگویند: اینها افراط در عزاداری است. آنچه مردم انجام بدهند، همه تفریط است. این عزا افراط ندارد. فقیه میرزای نائینی است. میرزا کیست؟ رساله لباس مشکوک میرزا را اساطین فقها کلمه به کلمه رویش کار می کنند. نص فتوای او این است که برای حسین بن علی اگر بزنند به سینه زنجیر، تیغ، خون بیاید هیچ اشکال ندارد. فقیه این است. عظمت مصیبت این است: کسی که بکی علیه ما یری وما لا یری زنجیر زدن به پشت من و تو، سیاه بشود، کجا به گرد این مصیبت می رسد.

94/718

کفش جفت کردن امام سجاد (ع) در مجلس روضه سید الشهداء (ع)

مجلس روضه سید الشهداء ع به هنگام رجعت

خلاصه بیانات

*آیت الله ملا حبیب الله کاشانی گوید:اگر از مجلس عزای حسین ع در زمان رجعت می پرسی، پس آنگاه باشد که پیغمبر ص به زمین فرود آید، پس هر یک از امامان ع به نزدش بیایند و از ستم ها که به آن ها شده، شکایت نمایند، تا آنکه امام حسین ع برخیزد، در حالی که به خون خود خضاب شده است؛ پس چون رسول خدا ص او را به این حال ببیند، گریه کند و از گریه او، اهل آسمان ها و زمین ها گریه کنند و فاطمه س صیحه برکشد و از صیحه او زمین به لرزه در آید

تذکرة الشهداء ج 1 ص 123 و سفینة  الحسین ع ص 311 و ...

حضور حضرت زهرا (س) و امام صادق (ع) در مجلس روضه

عمر بن خطاب:اهل بیت ع،واسطه خلقت هستند

*عن حسین بن علی ع، قال:صعدت الی عمر و هو علی المنبر، فقلت:انزل عن منبر ابی و إذهب إلى منبر أبیک،...، فقال:منبر ابیک و الله و هل أنبت علی رؤسنا  الشعر إلا انتم

احقاق الحق ج 11 ص 426 (حدیث در کتب معتبر اهل سنت با سند صحیح موجود می باشد)

حسین بن علی فرمود:به سوی عمر بن خطاب رفتم در حالی که او بر روی منبر بود، به عمر گفتم:از منبر پدر من بیا پایین و بر منبر پدر خودت برو، عمر گفت:به خدا قسم، منبر پدر تو است و آیا به غیر از شما چه کسی بر سر ما مو رویانید؟!

ولایت شرط قبولی اعمال است

هیچ ملکی توان حمل صحیفه أعمال محب امیرالمومنین ع را ندارد

 *خلاصه بیانات

پیامبر(ص) به اصحاب فرمودند خداوند تبارک و تعالی بر طبق روایتی 360هزار رکن برای عرش خلق کرده است و بر هر رکن، یک ملک موکل کرد. یعنی360 هزار ملک. این 360هزار ملک قرار شد عرش خدا را حمل کنند. این ها عرضه داشتند خدایا ما قدرت حمل عرش را نداریم. خداوند هر چه ملک اضافه کرد، باز هم نتوانستند، قدرت حملش را نداشتند. همه تعجب کردند. گفتند یا رسول الله عرش چه مخلوق با عظمتی است. که فرشتگان با آن مقام وکثرت نتوانستند آن را حمل کنند.

پیامبر(ص) فرمودند تعجب می کنید؟ چیزی به شما بگویم. عملی هست که اگر بنده ای این عمل را انجام دهد و این عمل در صحیفه این بنده نوشته شود، همین حاملان عرش هم نمی توانند پرونده او را حمل کنند! این پرونده چنان عظمت دارد. همه گفتند یا رسول الله چه کسی است که این عمل را انجام داده است که حاملان عرش هم نمیتوانند پرونده او را حمل کنند؟ به ما بگویید تا عاشق او شویم، تا او را احترام کنیم، دست به دامانش شویم و اظهار نزدیکی به خدا کنیم.

شخصی آمد محضر رسول الله ص و حضرت فرمودند این مرد است. اصحاب گفتند که او چه کرده است؟ حضرت فرمودند: او وقتی یک نفر را می بیند، به پاهایش می افتد و به پاها و دستانش بوسه می زند و به او می گوید که من تو را دوست دارم و محبت تو را در دل دارم وخداوند به خاطر این عمل و این جمله، ثوابی را در پرونده این شخص نوشته است که همه ملائکه حاملین عرش، که دور آن طواف می کنند، قدرت حمل این پرونده را ندارند. او معاذ بن سعد بود که پیامبر (ص) فرمودند که او صاحب این عمل است. گفتند که ای سعد تو عملی را انجام دادی که به خاطر این عملت به مقامی رسیدی که وقتی از دنیا بروی، عرش خدا به لرزه می افتد! و فقط خداوند می تواند این پرونده را حمل کند!

حال این پرونده که در آن عملی هست که باعث سنگینی این پرونده شده است تا جایی که فقط خداوند می تواند آن پرونده را بلند کند چیست؟ دوچیز. یک عمل، یک قول. این عمل این است که این مرد هرگاه علی را می بیند، به پایش می افتد و گفتن این جمله که بگو علی(ع) را دوست دارم. در پرونده ات یک " یا علی" ثبت شود، هیچ کدام از ملائکة الله قدرت حمل این پرونده را ندارند. پرونده ای که این جمله "من علی(ع) را دوست دارم" در آن ثبت گردد را فقط خداوند می تواند حمل کند. ذکر اهل بیت (ع) را گرامی داریم

ایام غدیریه 92، هیئت آل کساء ع - شیخ علی خدادادی،کربلایی سید عباس حسینی و کربلایی موسی رضایی