حضرت حمزه فرزند (عبدالمطلب بن هاشم)، و عموی گرانقدر پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ از شخصیت های برجسته صدر اسلام بود که دارای صفاتی همچون خوش خلقی، ایمان راسخ، هوش و درایت، شجاعت، و وفای به عهد بود. او پس از ایمان آوردنش به پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و قبول دین مبین اسلام خدمات قابل توجهی به اسلام و حضرت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ و مسلمین انجام داد. مورخان ، برای اسلام آوردن حضرت حمزه دو نقل عمده را بیان می کنند: بعضی اسلام آوردن حضرت حمزه را در سال دوم بعثت می نویسند؛[1] برخی هم اسلام وی را در سال ششم بیان می دارند.[2] امّا آنچه مسلم است با ایمان آوردن حضرت حمزه با توجه به جایگاهی که در میان مکیان داشت آزار و اذیت مشرکان نسبت به پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ کاهش قابل توجهی یافت، و نیروی اسلام قوت بیشتری به خود گرفت. علامه جعفر مرتضی عاملی، در این باره می نویسند: اسلام حضرت حمزه مرحله جدیدی بود که در محاسبات قریش نیامده بود، چرا که او معیارها را به کلی دگرگون کرده بازوی قریش را از توان انداخت و بر وحشت آن ها افزود، تا آن جا که طغیان آن ها فروکش کرد.[3]
لذا با توجه به خدمات حضرت حمزه به اسلام و حضرت پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بعد از شهادت آن جناب، حضرت نبی مکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ او را مفتخر به لقب (سید الشهداء)[4] یعنی سرور و آقای شهیدان نمود. همان طور که در حال حیات خود از طرف رسول اعظم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ملقب به اسد الله (شیر خدا)، و اسد رسول الله (شیر رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ) مفتخر شده بود.[5]
ابن حجر در این باره می نویسد: حمزة بن عبد المطلب، در جنگ احد توسط وحشی به شهادت رسید در حالی که کمتر از 60 سال سن داشت و پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ او را ملقب به «اسدالله» نموده بود و بعد از شهادتش او را «سید الشهداء» نامید[6] و این فضیلت از آن روز مخصوص حضرت حمزه عموی گرانقدر پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ گردید چنان چه حضرت علی ـ علیه السلام ـ در نامه ای که به معاویة بن ابی سفیان می نگارد و افتخارات اقوام و منسوبین خویش را بر می شمارد، اشاره می کند که: آیا نمی دانی قومی از ما به شهادت رسید اند که هر کدام دارای فضل و برتری نسبت به سایر شهدا دارند زمانی که حضرت حمزه عموی پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ به شهادت رسید پیامبر دستش را روی قبر او گذاشت و هفتاد تکبیر گفت و او را سید الشهداء نامید.[7]
بنابراین علت اصلی سید الشهداء نامیده شدن حضرت از سوی پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ به این خاطر بود که آن بزرگوار در طول حیات با ارزش خود خدمات گرانقدری به اسلام نمود و با رشادت ها و جانبازی های خود پایه های دین جدید را مستحکم نمود، و همیشه به عنوان سربازی فرمانبردار و دلیر در خدمت رسول معظم اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ بود.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1ـ فروغ ابدیت، جعفر سبحانی.
2ـ تاریخ پیامبر اسلام، محمد ابراهیم آیتی.
3ـ سیره رسول الله، رفیع الدین همدانی.
پی نوشت ها:
[1]. ابن عبدالبر، الاستیعاب، بیروت، دارالجیل، 1412ق، ج1، ص423.
[2]. ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1410ق، ج3، ص6.
[3]. فاطمه صالحی، حمزه سید الشهداء مجله نامه جامعه، شماره 14، آبان 1384ش.
[4]. ابن عبدالبر، همان، ج1، ص373.
[5]. صالحی شامی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد، بیروت، درالکتب العلمیه، 1414ق، ج11، ص90.
[6]. ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1415ق، ج1، ص106.
[7]. ابن اعثم کوفی، احمد، الفتوح، بیروت، دارالاضواء، 1411ق، ج2، ص560.
اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین مهربان تر از پدر و مادر هستند و ما شیعیان باید این نعمت ولایت را قدر بدانیم حضرات معصومین همیشه به ما عنایت دارند و این ما هستیم که غافلیم و اگر ما حواسمان به اعمال و رفتارمان باشد خدا میداند به چه مقاماتی میرسیم شما رسول ترک را ببینید واقعا توبه کرد واقعا بازگشت واقعا با اهل بیت معامله کرد و اهل بیت دست او را گرفتند
یکی از رفقای رسول ترک نقل می کند:
من در خواب دیدم که حاج رسول از دنیا رفته است و جمعیت بسیار زیادی در حال تشییع جنازه حاج رسول هستند. در همین هنگام من نگاهم به وسط جمعیت افتاد و دیدم که در جلوی جمعیت یک خانمی نیز در حال حرکت است. وقتی آن زن را در میان جمعیت و مردها دیدم بسیار ناراحت و عصبانی شدم و با خودم گفتم چرا این زن به وسط جمعیت و به میان مردها آمده است؟! حتی با خودم فکر میکردم شاید این خانم یکی از خواهرهای حاج رسول باشد.
خلاصه اینکه خودم را به نزدیکیهای آن خانم رساندم و به بعضی از پیرمردها اشاره کردم تا به این زن بگویند که از بین مردها بیرون برود، اما هیچکس توجهی به حرفهای من نمیکرد. به هیمن خاطر خودم به کنار آن خانم رفتم و گفتم: ببخشید خانم، اگر شما از خواهرهای حاج رسول هم که باشید بهتر است که هر چه زودتر از وسط جمعیت بیرون بروید، درست نیست شما در اینجا باشید.
زمانی که من داشتم این حرفها را به آن خانم میگفتم یکدفعه او روی به من کرد و گفت: آیا شما میدانی من که هستم؟
من هنوز جوابی نداده بودم که آن خانم خودش با یک حزن و اندوهی خاص ادامه داد وگفت: من زینب هستم، این جنازه هم متعلق به ماست. ما خودمان باید او را تشییع کنیم!
احادیث درباره حرام بودن شراب
حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) :
خداوند شرابخوار را سیصد و شصت نوع عذاب میکند.
( در صورتیکه که توبه نکرده باشد )
بحارالانوار جلد 79 صفحه 152
پیامبر (صلی الله علیه وآله) :
خداوند روز قیامت به چهار گروه نگاه نمی کند :
عاق والدین . منت گذار . تکذیب کننده سرنوشت . شرابخوار
( در صورتیکه که توبه نکرده باشد )
بحارالانوار جلد 79 صفحه129
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) :
سوگند به کسی که مرا به حق به پیامبری مبعوث کرد شرابخوار در روز قیامت با چهره ای سیاه و چشمانی کبود و لبانی کج می آید ( محشور میشود) در حالی که آب دهان او روی پاهایش می ریزد و هرکس آنرا می بیند ناپاک میداند.
( در صورتیکه که توبه نکرده باشد )
بحارالانوار جلد 79 صفحه14
حضرت محمد (صلی الله علیه وآله) :
شرابخوار از رحمت خدا دور شده است شرابخوار همانند بت پرستان است روز قیامت با فرعون و هامان محشور میشود.
بحارالانوار جلد 79 صفحه141
امام صادق (علیه السلام) :
چهارگروه وارد بهشت نمیشوند :
1.جادوگر 2.منافق 3.شرابخوار 4.سخن چین
بحارالانوار جلد 79 صفحه 129
پیامبر (صلی الله علیه وآله) :
هرکس که به خدا و رستاخیز ایمان داشته باشد در کنار سفره ای که در آن شراب خورده میشود نمی نشیند.
بحارالانوار جلد 79 صفحه129
پیامبر (صلی الله علیه وآله) :
همسایگی با یهود و نصاری از همسایگی با شرابخوار بهتر است و با شرابخوار دوستی نکنید که دوستی با او پشیمانی در پی دارد.
بحارالانوار جلد 79 صفحه 152
پیامبر(صلی الله علیه وآله) :
سلام کنید بر یهود و نصاری ولی بر شارب الخمر(شراب خور) سلام نکنید و اگر او سلام کرد شما جواب او را ندهید.
بحارالانوار جلد 79 صفحه 152
رسول خدا (صلی الله علیه وآله) :
هنگامی که شرابخوار سخن گفت او را تصدیق نکنید و وقتی خواستگاری کرد به او زن ندهید و هنگامی که مریض شد از او عیادت نکنید و هنگامی که مرد به تشییع جنازه اش نروید و او را بر امانتی امین قرار ندهید،
پس کسی که او را امین حساب کرد بر امانتی و از بین برد بر خداوند نیست که آن امانت را حفظ کند و او را نباید برای کاری اجیری کرد زیرا خداوند در قرآن سوره (نساء آیه 5 )میفرماید :
اموال خود را به دست سفیهان ندهید . و چه کسی سفیه تر از شرابخوار
بحارالانوار جلد 79 صفحه127
پیامبر (صلی الله علیه وآله) :
چهار چیز است که هرکدام در خانه ای رخنه کرد ویرانش کند و برکت از آن خانه ها رود :
1.خیانت 2.دزدی 3.شراب 4.زنا
امالی شیخ صدوق مجلس شصت و دوم صفحه 398
امام صادق (علیه السلام) :
شرابخوار تشنه می میرد و تشنه سر از گور در می آورد و تشنه به دوزخ می رود.
وسائل الشیعه جلد 17 صفحه 252
امام صادق (علیه السلام) :
شراب مادر تمام گناهان است و سبب رسیدن خورنده اش به هر شری است عقل او را می گیرد پس خدای خود را در آن حال نمیشناسد و هر گناهی که پیش آید انجام می دهد و باکی از اعمال خلاف عفت ندارد .
گناهان کبیره جلد 1 صفحه 213
امام باقر (علیه السلام) :
کسی که شراب بخورد خداوند چهل روز نمازش را نمی پذیرد چنانچه در این چهل روز نماز را هم ترک کند عذاب او بخاطر ترک نماز دو چندان میشود.
بحارالانوار جلد79
پیامبر(صلی الله علیه وآله) :
با شرابخوار همنشینی نکنید و از بیماران آنان عیادت نکنید و جنازه هایشان را تشییع نکنید و بر اموات آنها نماز نخوانید زیرا آنها سگهای جهنمیان هستند چنانچه خداوند در قرآن فرمود : ای سگها به دوزخ روید و با من سخن مگوئید.
بحارالانوار جلد 79 صفحه148
عن النبی صلى الله علیه وآله أنه قال:
قال موسى:
إلهی أرید قربک، قال: قربی لمن استیقظ لیلة القدر
حضرت موسی عرض کرد: خدایا! من قرب تو را می خواهم، خداوند فرمود:قرب من برای کسی است که در شب قدر بیدار بماند
قال: إلهی أرید رحمتک، قال: رحمتی لمن رحم المساکین لیلة القدر،
حضرت موسی عرض کرد:خدایا! من رحمت تو را می خواهم، خداوند فرمود:رحمت من برای کسی است که در شب قدر به مساکین و فقرا رحم کند
قال: إلهی أرید الجواز على الصراط، قال: ذلک لمن تصدق بصدقة فی لیلة القدر.
حضرت موسی عرض کرد:خدایا! جواز عبور از پل صراط را می خواهم، خداوند فرمود:جواز عبور برای کسی است که در شب قدر صدقه بدهد
قال: إلهی أرید أشجار الجنة وثمارها، قال: ذلک لمن سبح تسبیحة فی لیلةالقدر،
حضرت موسی عرض کرد:خدایا! از درختان و میوه های بهشتی می خواهم،خداوندفرمود:بهشت برای کسی است که در شب قدر تسبیح بگوید
قال: إلهی أرید النجاة من النار، قال: ذلک لمن استغفر فی لیلة القدر،
حضرت موسی عرض کرد:خدایا! نجات از آتش جهنم را می خواهم، خداوند فرمود:نجات برای کسی است که در شب قدر استغفار کند
قال:إلهی أرید رضاک، قال: رضای لمن صلى رکعتین فی لیلة القدر
حضرت موسی عرض کرد:خدایا! رضای تو را می خواهم، خداوند فرمود:رضای من برای کسی است که در شب قدر دو رکعت نماز بخواند
منابع:اقبال الأعمال ج 1 ص 186 و وسائل الشیعة ج 8 ص 20 و ...
😓😢🌟 ماه رمضان، ماه توبه و باز گشت به درگاه الهی
1) عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا علیه السلام قَالَ: شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ التَّوْبَةِ، وَ شَهْرُ الْإِنَابَةِ. مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَفِی أَیِّ شَهْرٍ یُغْفَرُ لَه؟! (بحارالأنوار، ج96، ص341 به نقل از کتاب فَضَائِلِ الْأَشْهُرِ الثَّلَاثَة)
حضرت رضا علیه السلام فرمود: ماه رمضان، ماه توبه، و ماه برگشت است. آن کس که در این ماه، آمرزیده نشود، پس در کدامین ماه آمرزیده خواهد شد؟!
2) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: وَ اللَّهُ تَعَالَى یَقُولُ الشَّهْرَ کُلَّهُ: هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَیُتَابَ عَلَیْهِ؟ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَیُغْفَرَ لَهُ؟ وَ یَقُولُ جَلَّ وَ عَزَّ: عِبَادِی! اصْبِرُوا وَ أَبْشِرُوا فَتُوشِکُوا أَنْ تَنْقَلِبُوا إِلَى رَحْمَتِی وَ کَرَامَتِی. (بحارالأنوار، ج96، ص348 به نقل از کتاب النوادر)
رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: خدای تعالی در تمام ماه رمضان می فرماید: آیا توبه کننده ای هست که توبه اش را بپذیرند؟ آیا استغفارکننده ای هست که مورد آمرزش قرار گیرد؟ و خداوند جلّ و عزّ می فرماید: بندگان من! صبر کنید و بشارت بر شما باد! به زودی به سوی رحمت و کرامت من باز می گردید.
3) عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِیَّ صلّی الله علیه وآله یَقُولُ: یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى فِی کُلِّ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ: هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ سُؤْلَهُ؟ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ؟ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ؟ مَنْ یُقْرِضُ الْمَلِیءَ غَیْرَ الْمُعْدِمِ الْوَفِیَّ غَیْرَ الظَّالِمِ؟ (بحارالأنوار، ج96، ص339-338 به نقل از امالی مفید)
عبد اللَّه بن عبّاس می گوید که از پیامبر صلّی الله علیه وآله شنیده است که فرمود: خداوند تبارک و تعالى در هر شب از ماه رمضان سه بار مىفرماید: آیا درخواست کنندهاى هست تا خواسته اش را بدهم؟ آیا توبه کننده اى هست تا توبه اش را بپذیرم؟ آیا استغفار کننده ای هست تا وى را بیامرزم؟ کیست به دارنده ای که تهیدست نیست و به وفاکننده اى که ظالم نیست، قرض دهد؟
🔔💎🔔 دعا بر وجود مقدّس حضرت صاحب الزّمان علیه السلام در تمام لحظات ماه مبارک رمضان
1) از (ائمّه) صالحین علیهم السلام نقل شده است که فرمودند: در شب بیست وسوم ماه رمضان، در حال سجده، ایستاده و نشسته، و در هر حالتی که هستی، و در سراسر ماه رمضان، به هر گونه که برای تو امکان داشت، و در تمام ایام عمرت، این دعا را بعد از حمد الهی و پس از صلوات بر پیامبر صلّی الله علیه وآله تکرار کن:
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلاً وَ قَائداً وَ عَوْناً وَ عَیْناً، حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً، وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلاً. (کافی، ج4، ص162)
2) از (ائمّه) صالحین علیهم السلام نقل شده است که فرمودند: در شب بیست وسوم ماه رمضان، در حال ایستاده و نشسته، و در هر حالتی که هستی، در سراسر ماه رمضان، به هر گونه که برای تو امکان داشت، و هرجایی که در ایام عمرت بودی، این دعا را بعد از بزرگداشت خداوند و پس از صلوات بر پیامبر و آلش علیهم السلام، تکرار کن:
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْقَائِمِ بِأَمْرِکَ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِیِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ، أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ السَّلَامِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلاً وَ مُؤَیِّداً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طُولاً وَ عَرْضاً، وَ تَجْعَلَهُ وَ ذُرِّیَّتَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ الْوَارِثِینَ.
اللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ، وَ اجْعَلِ النَّصْرَ مِنْکَ عَلَى یَدِهِ، وَ اجْعَلِ النَّصْرَ لَهُ وَ الْفَتْحَ عَلَى وَجْهِهِ، وَ لَا تُوَجِّهِ الْأَمْرَ إِلَى غَیْرِهِ.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِینَکَ وَ سُنَّةَ نَبِیِّکَ حَتَّى لَا یَسْتَخْفِیَ بِشَیْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ، وَ تَجْعَلُنَا فِیهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِکَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِیلِکَ، وَ آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ، وَ اجْمَعْ لَنَا خَیْرَ الدَّارَیْنِ، وَ اقْضِ عَنَّا جَمِیعَ مَا تُحِبُّ فِیهِمَا، وَ اجْعَلْ لَنَا فِی ذَلِکَ الْخِیَرَةَ بِرَحْمَتِکَ وَ مَنِّکَ فِی عَافِیَةٍ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ، وَ زِدْنَا مِنْ فَضْلِکَ وَ یَدِکَ الْمَلْآ، فَإِنَّ کُلَّ مُعْطٍ یَنْقُصُ مِنْ مِلْکِهِ، وَ عَطَاؤُکَ یَزِیدُ فِی مِلْکِکَ. (بحارالأنوار، ج97، ص349 به نقل از اقبال الاعمال)
♦️ثواب شب زنده داری با قرآن
💠عن جعفر بن محمد عن أبیه علیهما السلام ان رجلا سأل أمیر المؤمنین علیه السلام عن قیام اللیل بالقرآن، فقال له ابشر من صلى من اللیل عشر لیله لله مخلصا ابتغاء ثواب الله قال الله عزو جل لملائکته اکتبوا لعبدی هذا من الحسنات عدد ما أنبت الله من النباتات فی اللیل من حبة وورقة وشجرة وعدد کل قصبة وحوطة ومرعى، ومن صلى تسع لیله أعطاه الله عشر دعوات مستجابات وأعطاه کتابه بیمینه یوم القیامة، ومن صلى ثمن لیله أعطاه الله عز وجل أجر شهید صابر صادق النیة وشفع فی أهل بیته، ومن صلى سبع لیله خرج من قبره یوم یبعث ووجهه کالقمر لیلة البدر حتى یمر على الصراط مع الآمنین، ومن صلى سدس لیله کتب مع الأوابین وغفر له ما تقدم من ذنبه وما تأخر، ومن صلى خمس لیله زاحم إبراهیم خلیل الله فی قبته، ومن صلى ربع لیله کان أول الفائزین حتى یمر على الصراط کالریح العاصف ویدخل الجنة بغیر حساب، ومن صلى ثلث لیله لم یلق ملکا إلا غبطه بمنزلته من الله عز وجل وقیل له ادخل من أی أبواب الجنة الثمانیة شئت، ومن صلى نصف لیله فلو أعطى ملا الأرض ذهبا سبعین ألف مرة لم یعدل أجره جزاء وکان له بذلک أفضل من سبعین رقبة یعتقها من ولد إسماعیل، ومن صلى ثلثی لیله کان له من الحسنات قدر رمل عالج أدناها حسنة أثقل من جبل أحد عشر مرات، ومن صلى لیلة تامة تالیا لکتاب الله عز وجل ذکره راکعا وساجدا وذاکرا أعطی من الثواب أدناها أن یخرج من الذنوب کما ولدته أمه ویکتب له عدد ما خلق الله من الحسنات ومثلها درجات ویثبت له النور فی قبره وینزع الاثم والحسد من قلبه ویجار من عذاب القبر ویعطى براءة من النار ویبعث من الآمنین ویقول الرب تبارک وتعالى لملائکته یا ملائکتی انظروا إلى عبدی أحیى لیلة ابتغاء مرضاتی أسکنوه الفردوس وله فیها مائة ألف مدینة فی کل مدینة جمیع ما تشتهی الأنفس وتلذ الأعین وما لا یخطر على بال سوى ما أعددت له من الکرامة والمزید والقربة.
🔶مردی از امیرالمؤمنین (علیه السلام) درباره ی شب زنده داری با قرآن پرسید؛ حضرتش فرمود:
بشارت باد تو را!
هر کس یک دهم شب را با اخلاص و برای رسیدن به ثواب الله به نماز بگذراند خداوند عزوجل به ملائکه اش می گوید: "برای این بنده ام به تعداد آنچه که خداوند از گیاهان در شب رویانیده، و به اندازه ی هر دانه و برگ و درخت و هر شهر و حوطه و چراگاه حسنات بنویسید"؛
و هرکس یک نهم شب را با نماز زنده بدارد خداوند به او ده دعای مستجاب عطا می کند و کتابش را در روز قیامت به دست راستش می دهد.
و هرکس یک هشتم شب را نماز بگزارد خداوند اجر شهید صابری که نیت درستی داشته به او عطا می کند و شفاعتش درباره ی خانواده اش پذیرفته است.
و هر کس که یک هفتم شب را برخیزد، روزی که مبعوث می شود در حالی از قبرش بیرون می آید که صورتش به مانند ماه کامل می درخشد تا اینکه با امان یافته ها از صراط می گذرد.
و هر کس یک ششم شب را به عبادت برخیزد جزء «اوّابین» نوشته می شود و گناه کهنه و تازه اش آمرزیده می شود.
و هر کس که یک پنجم شب را به نماز مشغول باشد با ابراهیم خلیل در جایگاهش هم نشین می شود.
و هرکس که یک چهارم شب را با نماز سپری کند اولینِ رستگاران خواهد بود و به مانند تندباد از صراط عبور می کند و بدون حساب به بهشت داخل می شود.
و هرکس که یک سوم شب را به عبادت مشغول باشد ملکی او را نمی بیند مگر اینکه به منزلت او در نزد خداوند غبطه می خورد و به او خطاب می رسد: "از هرکدام از درهای هشتگانه ی بهشت که می خواهی وارد شو".
و هرکس که نیم شب را به عبادت احیا کند، اگر هفتاد هزار مرتبه به اندازه ی تمام زمین به او طلا داده شود با قسمتی از اجر او برابری نمی کند و این عمل برای او برتر است از اینکه هفتاد برده از اولاد اسماعیل را آزاد کند.
و هرکس که دو سوم شب را به پاخیزد برای او به قدر دانه های رمل حسنات خواهد بود که کمترین آن حسنات ده بار از کوه احد سنگین تر است.
و هرکس یک شب کامل را با تلاوت کتاب الله به نماز بگذراند و تمام شب به رکوع و سجود و ذکر مشغول باشد ثوابی به او داده می شود که کمترین آن این است که مانند روزی که از مادر زاده شده از گناهانش بیرون می شود و به تعداد آنچه خدا خلق نموده به او حسنات عطا می شود و به همان اندازه درجاتش بالا می رود و نور در قبر او ثابت می گردد و گناه و حسد از قلبش برکنده می شود و از عذاب قبر ایمنی می یابد و امان از آتش به او عطا می شود و درزمره ی امان یافتگان برانگیخته می شود و پروردگار به ملائکه اش می گوید: ای ملائکه ی من! به بنده ام بنگرید. او شبی را برای کسب رضای من زنده داشت. او را در فردوس ساکن کنید. برای او در آنجا صدهزار شهر خواهد بود که در هر شهری تمام آنچه آدمی خوش می دارد و دیده از دیدنش لذت می برد و چیزهایی که بر فکر خطور نمی کند هست؛ جدای از کرامت و چیزهای بیشتر و قربتی که برای او آماده کرده ام.
📚ثواب الاعمال (للصّدوق رحمه الله)