امام شناسی حضرت علی اکبر علیه السلام(بخش سوم)
خلاصه بیانات
جناب علی اکبر ع شخصیتی است که قابل وصف نیست مدح دوست و دشمن را در شأنش شنیدید شخصیتی که امیر المومنین ع در شأنش فرمود:لم تر عین نظرت مثله،هیچ چشمی همچون علی اکبر ع را ندیده است او بی بدیل و بی نظیر است؛این آقا با این عظمت محو در خدا و فانی در ولی خدا بود،شیعه باید امام شناسی را از جوان ابی عبدالله ع یاد بگیرد،معرفت به امام ع را از این شاهزاده باید یاد گرفت ،چه شد علی اکبر ع رسید به جایی که مقاتل نوشتند وقت وداع جناب علی اکبر ع با سید الشهداء ع،حالت سید الشهداء ع همچون حالت محتضر شد!دلیل این حال امام فقط علقه پدر و پسری نبود بلکه مقام والای جناب علی اکبر ع بوده است.
حضرت علی اکبر ع چون امامش را خوب شناخت رسید به اعلی علیین،نمونه ای از معرفت این آقا را عرض کنم،دقت کنید.
در مسیر بین مکه و کربلا،ابی عبدالله ع کلمه استرجاع (انا لله و انا الیه راجعون)بر زبان جاری کردند،آقا علی اکبر ع سوال کردند یا ابتاه چرا استرجاع می فرمایید؟امام ع فرمودند:شنیدم هاتفی ندا می دهد:القوم یسیرون و المنایا تسیر الیهم،این مسیر، مسیر مرگ است،شما عکس العمل این آقا را ببینید هر کسی خبر مرگ بشنود متحول می شود اما این آقا فقط یک سوال پرسید،عرض کرد یا ابة أ فلسنا علی الحق؟
سؤال این است؛آیا ما بر حق هستیم آیا خداوند در این مسیر از ما راضی است آیا امام من در این مسیر از من راضی است؟
امام ع فرمود:بلی یا بنی،بله فرزندم،جواب را ببینید و تامل کنید در عظمت این شاهزاده،عرض کرد:اذا لا نبالی بالموت،تنها چیزی که میبیند فقط رضایت خدا و امام خودش است،وقتی حسین ع از من راضی باشد دیگر هیچ ترس و ابایی از مرگ ندارم.
فقط امام خود را میبیند و فانی در اباعبدالله ع است اگر رضایت امام من در مرگ من باشد در اربا اربا شدن من باشد جانم را فدای امام خود میکنم،این یعنی امام شناسی!!!